hey,
Wel leuk die afkortingen allemaal .
Maar pin je op de naam en op de zgn DSM puntjes niet op vast.
Ik verduidelijk.
Vroeger bestond er zoiets als
drapetomania=ziekelijke 'neiging van een slaaf om weg te lopen van zijn/haar meester.
Dit was zogenaamd wetenschappelijk aangetoond. Het was een psychiatrische ziekte.
Nog niet lang geleden was homofelie ook een psychiatrische ziekte.
Dit althans volgens de DSM.
Deze DSM wordt ook gebruikt bij 'vzw wat nu'.
Ik denk dat de DSM zeker goed is voor algemene wetenschappelijke conventie. Je moet immers het kind een naam geven (arbitrair gekozen dus)
Maar ik denk dat je de benaming en wat er volgens de DSM onder wordt verstaan ook moet kunnen relativeren. Anders ben je bezig mensen in hokjes te steken. Dé borderliner, dé geestesgestoorde, dé zwarte, dé allochtoon, dé blanke, dé adoptieouder,...noem maar op.
Die bestaat niet. (Die persoon zou btw wel heel perfect moeten zijn om mooi aan de puntjes van de DSM te voldoen!
)
Als je zo gaat kijken , dus oogkleppen opzetten, dan denk ik dat zowel de (adoptie)ouder als het (adoptie)kind er geen baat bij heeft om bepaalde 'moeilijkheden' aan te pakken.
Ik denk dat het streefdoel van 'vzw wat nu' moet zijn om te leren accepteren , te leren kijken vanuit verschillende oogpunten, .Kortom een diverse wereld te leren aanvaarden.
Een wereld waarin misschien sommige kinderen hun ouders gekwetst hebben of kwaad aan doen maar ook een wereld waarin ouders een 'keuze' hebben gemaakt om te adopteren , om kinderen bij te staan hoe moeilijk dat ook moge zijn.
Er zijn zoveel mogelijke manieren om bepaald gedrag van een kind te interpreteren.
Vroeger dacht men dat kinderen die voortdurende de klas op stelte zette een onhandelbaar kind was, een gedragsgestoord kind. Nu ziet men dat zelfde gedrag vaak als een uiting van een depressie. Maar wat is een depressie? En ga zo maar verder.
Ik hoop echt dat de mensen(zowel de ouders als kinderen) die dit lezen , de boodschappen van 'vzw wat nu' rond de 'alwetende'DSM defenities gaan relativeren!
En trachten hun kind, zichzelf eens een keer vanuit een andere invalshoek te gaan bekijken.
Waaruit misschien spontaan antwoorden, oplossingen,...naar voren komen.
Veel succes ermee.
Lic. kl Y en jonge vrouw die graag kinderen wil adopteren.
PS. In brugge en in Gent zijn er ook organisaties voor ouders en naar mijn mening meer ruimdenkend dan deze organisatie. Maar tjA das dan weer mijn interpretatie.