Post by jufkarolien on Feb 15, 2009 17:00:21 GMT 1
Hallo allemaal,
Ik ben een juf uit een 2e kleuterklas en heb een kleuter in mijn klas die ongewone gedragingen vertoont.
- Hij spreekt nooit over zijn mama in de klas, hij praat enkel en alleen over zijn papa, naar mijn gevoel is zijn papa echt zijn god. Nu, dit is niet zo abnormaal in een kleuterklas, meestal zijn de kleuters wel heel aanhankelijk aan mama of papa. Maar in zijn geval is het TE aanhankelijk. Hij wil bijvoorbeeld niet gaan slapen als papa niet naast hem in bed gaat liggen, met als gevolg dat hij vaak laat opblijft want zijn papa wil nog naar een film kijken en hij kijkt dan mee. Ook over zijn zus vertelt hij nooit iets in de klas, nochtans zit ze bij ons ook op school, dus als ik er naar vraag dan wuift hij mijn vraag weg, hij kijkt naar mij als een geslagen hond, terwijl ik enkel vroeg of hij bvb met zijn zus gespeeld heeft in het weekend.
- als ik hem straf of berisp op wat hij gedaan heeft (slaan, spuwen, trekken, duwen) dan lijkt het alsof mijn woorden door hem heen gaan, alsof het hem absoluut niet kan schelen. En als ik hem dan even aan de kant zet (time-out), dan herhaalt hij dat foute gedrag (slaan, spuwen, trekken, duwen, ... ) gewoon opnieuw. Hij lijkt het precies gewoon niet te beseffen dat hij dat niet mag doen.
Aangezien in de klas aan de kant zetten niet hielp, heb ik geprobeerd om hem in de gang op de bank te zetten (als straf) maar dat vind hij gewoon super leuk omdat hij dan in de gang kan rondlopen en onnozel doen. Als ik daarop dan iets zeg dan kijkt hij me terug aan als een geslagen hond, waaruit ik dan opmerk dat hij het precies dan toch begrepen heeft, dat hij niet mag lopen in de gang, maar als hij dan even later zijn boekentas moet nemen om de koek in de klas op te eten, loopt hij terug in de gang heen en weer.
- Ook heeft hij een grote achterstand tov de andere kinderen in mijn klas: er zijn er die puzzels tot 80 stukken kunnen maken, hij kan geen puzzel van 15 stukken maken, cijfers herkennen, tellen, ... noem maar op ... dat kan hij niet. Hij zit nu voor de 2e keer in de 2e kleuterklas, omdat mijn collega's dachten dat hem dat zou helpen, maar dat doet het dus niet.
- een kleuter bracht een slak mee naar de klas, die hij na een uurtje ofzo kapot heeft geklopt, als ik hem dan vroeg waarom stak hij de schuld op een ander kind (ik moest het doen van die), terwijl dit niet zo is.
- Als ik bvb zeg: we laten de stoel staan, dan moet hij toch de stoel opnemen en heel luid op de grond zetten.
- Hij kan tijdens het opruimen de blokken niet in de doos leggen, maar hij gooit die er altijd in. Desondanks mijn pogingen om hem uit te leggen dat de blokken kapot gaan als hij ermee gooit, blijft hij dit toch doen, dus ik laat hem die nu niet meer opruimen, want andere kleuters doen hem na en die begrijpen dan wel dat het niet mag en zouden het niet meer doen, maar als hij het mag waarom zij dan niet?
- hij kan ook heel snel van humeur wisselen, kan de klas superblij binnenkomen om even later enorm boos te zijn op het kind dat naast hem zit omdat hij of zij te dicht bij hem ging zitten (een vb) en dan slaat hij daar gewoon op, precies of dat is normaal!!
- Ik vind het heel erg voor dat kind, maar ik ben het zo beu om mij altijd kwaad op hem te maken en ik vind het zo jammer dat ik hem weinig positieve dingen kan zeggen dat ik er zelf bijna onderdoor ga.
Ik ben echt ten einde raad en heb geen enkel idee hoe ik hem kan helpen.
Nu vragen jullie je waarschijnlijk af waarom ik mijn vraag op dit forum plaats, wel mijn schoonouders hebben een kennis die een Borderline persoonlijkheidsstoornis heeft en ze vertelden mij dit weekend over het gedrag van die kennis. Hoe meer ze mij vertelden (aggressieve buien, ongecontroleerd gedrag, ups en downs van gevoelens, afhankelijk van ouder(s), ... , hoe meer ik hem hierin herkende. NU is mijn vraag natuurlijk: zou het kunnen dat deze kleuter de Borderline persoonlijkheidsstoornis heeft en zo ja, wat kan ik eraan doen om hem daarmee te helpen?
Alvast bedankt,
juf Karolien
-
-
Ik ben een juf uit een 2e kleuterklas en heb een kleuter in mijn klas die ongewone gedragingen vertoont.
- Hij spreekt nooit over zijn mama in de klas, hij praat enkel en alleen over zijn papa, naar mijn gevoel is zijn papa echt zijn god. Nu, dit is niet zo abnormaal in een kleuterklas, meestal zijn de kleuters wel heel aanhankelijk aan mama of papa. Maar in zijn geval is het TE aanhankelijk. Hij wil bijvoorbeeld niet gaan slapen als papa niet naast hem in bed gaat liggen, met als gevolg dat hij vaak laat opblijft want zijn papa wil nog naar een film kijken en hij kijkt dan mee. Ook over zijn zus vertelt hij nooit iets in de klas, nochtans zit ze bij ons ook op school, dus als ik er naar vraag dan wuift hij mijn vraag weg, hij kijkt naar mij als een geslagen hond, terwijl ik enkel vroeg of hij bvb met zijn zus gespeeld heeft in het weekend.
- als ik hem straf of berisp op wat hij gedaan heeft (slaan, spuwen, trekken, duwen) dan lijkt het alsof mijn woorden door hem heen gaan, alsof het hem absoluut niet kan schelen. En als ik hem dan even aan de kant zet (time-out), dan herhaalt hij dat foute gedrag (slaan, spuwen, trekken, duwen, ... ) gewoon opnieuw. Hij lijkt het precies gewoon niet te beseffen dat hij dat niet mag doen.
Aangezien in de klas aan de kant zetten niet hielp, heb ik geprobeerd om hem in de gang op de bank te zetten (als straf) maar dat vind hij gewoon super leuk omdat hij dan in de gang kan rondlopen en onnozel doen. Als ik daarop dan iets zeg dan kijkt hij me terug aan als een geslagen hond, waaruit ik dan opmerk dat hij het precies dan toch begrepen heeft, dat hij niet mag lopen in de gang, maar als hij dan even later zijn boekentas moet nemen om de koek in de klas op te eten, loopt hij terug in de gang heen en weer.
- Ook heeft hij een grote achterstand tov de andere kinderen in mijn klas: er zijn er die puzzels tot 80 stukken kunnen maken, hij kan geen puzzel van 15 stukken maken, cijfers herkennen, tellen, ... noem maar op ... dat kan hij niet. Hij zit nu voor de 2e keer in de 2e kleuterklas, omdat mijn collega's dachten dat hem dat zou helpen, maar dat doet het dus niet.
- een kleuter bracht een slak mee naar de klas, die hij na een uurtje ofzo kapot heeft geklopt, als ik hem dan vroeg waarom stak hij de schuld op een ander kind (ik moest het doen van die), terwijl dit niet zo is.
- Als ik bvb zeg: we laten de stoel staan, dan moet hij toch de stoel opnemen en heel luid op de grond zetten.
- Hij kan tijdens het opruimen de blokken niet in de doos leggen, maar hij gooit die er altijd in. Desondanks mijn pogingen om hem uit te leggen dat de blokken kapot gaan als hij ermee gooit, blijft hij dit toch doen, dus ik laat hem die nu niet meer opruimen, want andere kleuters doen hem na en die begrijpen dan wel dat het niet mag en zouden het niet meer doen, maar als hij het mag waarom zij dan niet?
- hij kan ook heel snel van humeur wisselen, kan de klas superblij binnenkomen om even later enorm boos te zijn op het kind dat naast hem zit omdat hij of zij te dicht bij hem ging zitten (een vb) en dan slaat hij daar gewoon op, precies of dat is normaal!!
- Ik vind het heel erg voor dat kind, maar ik ben het zo beu om mij altijd kwaad op hem te maken en ik vind het zo jammer dat ik hem weinig positieve dingen kan zeggen dat ik er zelf bijna onderdoor ga.
Ik ben echt ten einde raad en heb geen enkel idee hoe ik hem kan helpen.
Nu vragen jullie je waarschijnlijk af waarom ik mijn vraag op dit forum plaats, wel mijn schoonouders hebben een kennis die een Borderline persoonlijkheidsstoornis heeft en ze vertelden mij dit weekend over het gedrag van die kennis. Hoe meer ze mij vertelden (aggressieve buien, ongecontroleerd gedrag, ups en downs van gevoelens, afhankelijk van ouder(s), ... , hoe meer ik hem hierin herkende. NU is mijn vraag natuurlijk: zou het kunnen dat deze kleuter de Borderline persoonlijkheidsstoornis heeft en zo ja, wat kan ik eraan doen om hem daarmee te helpen?
Alvast bedankt,
juf Karolien
-
-